میشل باچلت ، کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل و فیلیپو گراندی ، کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان ، در کنفرانس افغانستان 2020 ، هر دو تغییراتی را ذکر کردند که باعث بهبود تعداد زیادی از مردم عادی افغانستان و چشم اندازهای بازسازی کشور جنگ زده می شود.

شش می پرسد

خانم باشلت ، رئیس OHCHR گفت که او شش “درخواست” برای مردم افغانستان داشته است ، که با تعهد فوری برای محافظت از غیرنظامیان در برابر آسیب آغاز می شود.

وی گفت: “این می تواند هزاران خانواده را از رنج نجات دهد و مجازات ها را كاهش دهد و اعتماد و اطمینان را در میان مذاكره كنندگان تقویت كند. طرفین باید راههای کاهش استفاده از تاکتیکهایی را که بیشترین آسیب را به غیرنظامیان وارد می کنند ، مورد بررسی و عمل قرار دهند. بیش از هر چیز ، ما به یک کاهش شفاف اعلام شده در خشونت ، و به طور ایده آل آتش بس ، احتیاج داریم.

آقای گراندی ، که روز دوشنبه انتصاب وی برای یک دوره دیگر به عنوان رئیس کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در امور پناهندگان سازمان ملل تأیید شد ، گفت که تعداد افغان هایی که به زور آواره شده اند میلیون ها نفر بوده و در حال افزایش است.

تعداد زیادی به ایران و پاکستان پناهنده شده بودند و هنوز هم 30-40 درصد تازه واردان به یونان را افغان ها تشکیل می دادند. اما یک فرصت تاریخی برای چرخاندن اوضاع وجود داشت.

در صورت عدم موفقیت گفتگوها ، “بدون بازگشت” است

“در مورد مذاکرات صلح ، در مورد چگونگی آنها – یا آنها ممکن است – فرصتهای زیادی گفته شده است ، و این از نظر پناهندگان و آواره ها نیز درست است ، اما اگر خشونت همچنان که در آخر هفته دیده ایم ادامه یابد ، اگر گفتگوهای صلح شکست ، هیچ بازگشتی نخواهد بود “، رئیس کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل گفت.

وی گفت: “صحبت در مورد ادغام مجدد معنایی نخواهد داشت ، زیرا بازگشتی وجود نخواهد داشت. برعکس ، آوارگی اجباری بیشتری وجود خواهد داشت که به کمکهای بشردوستانه بیشتر از راههای اساسی و شرایطی نیاز دارد که خطرناک باشد و از نظر منطقی نیز دشوار باشد “، وی افزود.

وی افزود: موفقیت مذاکرات صلح را فقط می توان از نظر میزان حمایت و احترام به حقوق حاصل شده در 20 سال گذشته ، به ویژه برای زنان و دختران سنجید.

70 کشور به علاوه کشورهایی که در آن شرکت می کنند

انتظار می رود بیش از 70 کشور در کنفرانس اهداکنندگان دو روزه که به میزبانی مشترک افغانستان ، فنلاند و سازمان ملل برگزار می شود ، شرکت کنند و هدف آن هماهنگی همکاری های توسعه ای برای دوره 2021-2024 است.

آقای گراندی اظهار امیدواری کرد که افغانستان مشکل واگذاری زمین برای آوارگان را حل کند ، افزایش تعداد مناطق دارای اولویت برای بازگشت برای کمک در اولویت قرار دارد ، افغان های آواره به کشورهای همسایه می توانند اسناد را دریافت کنند و جامعه جهانی افزایش حمایت از ایران و پاکستان.

علی رغم صحبت ها ، تلفات همچنان ادامه دارد

خانم بشلت گفت که مأموریت کمک به سازمان ملل در افغانستان (یوناما) ، از ژانویه تا اکتبر سال جاری ، نزدیک به 6000 تلفات غیرنظامی را ثبت کرده است ، با 2111 کشته و 3822 زخمی ، و از زمان آغاز گفتگوهای صلح در 12 سپتامبر ، تعداد تلفات غیرنظامیان کاهش نیافته است.

وی گفت ، علاوه بر جلوگیری از خشونت ، طرف های متخاصم افغانستان باید مدارس و بیمارستان هایی را که برای اهداف نظامی استفاده می شود ، تخلیه کنند ، برنامه هایی را برای آزادی کودکان بازداشت شده و ادغام مجدد کودکان سرباز تنظیم کنند و مناطق را برای مین گذاری انسانی در اولویت قرار دهند.

آنها همچنین باید پایبندی خود را به تعهدات بین المللی حقوق بشر موجود در افغانستان تأیید کنند ، به رسانه ها و جامعه مدنی شکوفا شوند و از مشارکت معنادار زنان در روند صلح اطمینان حاصل کنند.

نگرانی از حقوق زنان

خانم باشلت گفت: “در مورد اینکه آیا حقوق زنان در میز مذاکره مبادله یا مبادله خواهد شد ، بحث های زیادی وجود دارد.” “بین مشارکت زنان و پایداری صلح رابطه مستقیمی وجود دارد: اطمینان از اینکه زنان یک صندلی برابر در میز دارند به نفع همه است.”

افغانستان همچنین باید به عنوان بخشی از روند صلح خود با “مسائل دردناک” در مورد حقیقت و عدالت روبرو شود ، و طرفین درگیری باید آسیب آسیب دیده به قربانیان را بپذیرند و به حق خود برای جبران خسارت و غرامت بپردازند.

“قربانیان ، زنان و اقلیت ها به طور فعال از صدای خود در طول مذاکرات صلح افغانستان حمایت می کنند ، که فرصتی را برای طرفین فراهم می کند تا ضررهای غیرقابل جبران و اثرات مخرب جنگ را بر روی افغانها بررسی کرده و به آنها رسیدگی کنند ، و امکان واقعی – امید به صلح پایدار برای همه افغانها “، خانم باشلت گفت.