در سومین سال انتشار، نولین هیزر گفت:تأثیر تسلط نظامی بر کشور و مردم آن، ویرانگر بوده است“
او از کشورهای عضو برای تجدید قطعنامه برای ادامه مأموریتش و حمایت از «رویکرد همه ذینفعان در پیشبرد روند رهبری میانمار که منعکس کننده اراده مردم است» برای پایان دادن به رنج و مرگ تشکر کرد.
تشدید خشونت
در 1 فوریه، او گفت که ارتش وضعیت اضطراری خود را تمدید کرده و استفاده از زور را تشدید کرده است تا شامل بمباران هوایی بیشتر، سوزاندن منازل غیرنظامیان و موارد دیگر شود.نقض شدید حقوق بشر برای حفظ سیطره خود بر قدرت“
او گسترش حکومت نظامی را در 47 شهرک مختلف، و توانمندسازی شهروندانی که به رژیم وفادار میدانند، با اجازه دادن به آنها برای حمل اسلحه توصیف کرد.
جنایات، سر بریدن، و مثله کردن اجساد جنگجویان شورشی همراه با تشدید خشونت در مناطق قومی ثبت شده است.
ما به تازگی گزارش هایی دریافت کردیم 28 غیرنظامی توسط نظامیان در یک صومعه کشته شدند در ایالت ساوث شان این آخر هفته.”
مقاومت غیرقابل تحمل
او گفت که با وجود سرکوب وحشیانه، مقاومت گسترده و مردمی، به هر وسیله ممکن، در بیشتر مناطق میانمار ادامه دارد.
«نسلی که از گشایش قبلی میانمار سود برد، به ویژه جوانان، هستند اکنون سرخورده، با سختی های مزمن مواجه است و بسیاری احساس می کنند که چاره ای جز به دست گرفتن اسلحه برای مبارزه با حکومت نظامی ندارند.
او افزود که درگیریهای سنگین به مناطقی که قبلا تحت تأثیر درگیری نبودهاند گسترش یافته است و جان غیرنظامیان بیشتری را به خطر میاندازد و عملیاتهای بشردوستانه را برای نجات جان افراد در میان جنگ پیچیدهتر میکند.
مجازات دسته جمعی
او گفت که یک استراتژی “چهار کاهش” که توسط رژیم وضع شده است، “که به دنبال آن است دسترسی به غذا، بودجه، اطلاعات و افراد استخدام شده را مسدود کنید – همچنان به هدف قرار دادن غیرنظامیان به عنوان مجازات دسته جمعی ادامه می دهد.
خانم هیزر گفت که دولت اپوزیسیون وحدت ملی همچنان به وحشیگری نیروهای نظامی اشاره میکند و در عین حال به شبهنظامیان مقاومت هشدار میدهد که به خودشان «اقدامات غیرانسانی» انجام ندهند.
“با توجه به اینکه هر دو طرف قصد دارند با زور پیروز شوند، هیچ چشماندازی برای راهحل مذاکره وجود نداردفرستاده ویژه افزود.
17.6 میلیون نفر به کمک نیاز دارند
این درگیری به این معنی است که نیازهای بشردوستانه به طور پیوسته افزایش یافته است و 17.6 میلیون برمه به کمک های بشردوستانه نیاز دارند. بیش از 1.6 میلیون آواره داخلی و حدود 55000 ساختمان غیرنظامی ویران شده است. از زمان کودتا
او گفت که این امری حیاتی است که اجازه داده شود که روندی به رهبری میانمار که منعکس کننده همه صداها – به ویژه زنان، جوانان و اقلیت ها باشد – برای آینده کشور تصمیم گیری کند.
“راه حل های پایدار برای مردم روهینگیا باید در طراحی میانماری صلح آمیز، فراگیر و دموکراتیک ایجاد شود.“، او افزود. “صدای آنها باید در تصمیم گیری در مورد آینده خود یکپارچه باشد.”
پناهندگان روهینگیا
او به سفرا یادآوری کرد که بیش از پنج سال پس از مهاجرت اجباری اجباری از مرز به بنگلادش توسط مسلمانان روهینگیا، صدها هزار پناهجو همچنان با سختیهای شدید روبرو هستند.
در اوایل ماه جاری، آتش سوزی گسترده دیگری در یک کمپ آوارگان روهینگیا در کاکس بازار رخ داد و 15000 نفر را تحت تاثیر قرار داد و برنامه جهانی غذا (WFP) آن را اعلام کرد. نیاز به کاهش جیره برای پناهندگان در این ماه به دلیل کمبود شدید بودجه.
خانم هایزر از کشورهای عضو خواست تا از طرح واکنش مشترک 2023 برای بحران بشردوستانه روهینگیا حمایت کنند. 876 میلیون دلار، و افزود که “اکنون زمان خستگی اهداکنندگان نیست.”
“همبستگی بی سابقه”
او در پایان گفت که علیرغم تراژدی و عدم اطمینان عمیق در میانمار، «وجود دارد همبستگی بی سابقه ای که به وجود آمده است در کشور.
من می دانم که این مجمع عمومی تعهد خود را در حمایت از اراده مردم، از جمله روهینگیا، برای ایجاد یک اتحادیه صلح آمیز، عادلانه و دموکراتیک میانمار برای همه، تجدید خواهد کرد.