جیمز رودهاور، عضو OHCHR، با پرده برداری از آخرین گزارش این دفتر در مورد خشونت های “مداوم”، از جمله قتل، دستگیری خودسرانه، شکنجه و ناپدید شدن اجباری مخالفان در میانمار بین 1 فوریه 2022 تا 31 ژانویه 2023، مردم این کشور را مستاصل از کمک خارجی کرده است. بحران.

علیرغم تمام چالش هایی که آنها با آن روبرو هستند، تاکنون هیچ شکستی در اراده مردم میانمار رخ نداده است برای مخالفت با این کودتا و ادامه جستجوی حقوق بشر و آینده دموکراتیک خود».

کنترل Tatmadaw

بر اساس گزارش دفتر حقوق بشر سازمان ملل، حدود 3000 غیرنظامی از زمان کودتا کشته شده اند. گفته می شود 30 درصد کامل در بازداشت مرده اند.

خشونت در سال گذشته به شدت افزایش یافت – به ویژه در شمال غرب و جنوب شرق میانمار – که ارتش را به “جنگ فعال” در 14 جبهه مختلف تبدیل کرد. «(این) یکی از دلایلی است که چرا آنها اینقدر لاغر هستند و چرا اینقدر لاغر هستند باید بر حملات هوایی و تسلیحات سنگین تکیه کردآقای رودهاور، که سرپرست تیم OHCHR میانمار است، گفت. “این تصویری از کنترل آنها نشان نمی دهد.”

درخواست رئیس حقوق بشر

در یک خواستار «اقدام فوری و ملموس» برای پایان دادن به بحرانولکر ترک، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، از درخواست ها برای توقف فوری خشونت، آزادی همه بازداشت شدگان خودسرانه، پاسخگویی و دسترسی بدون مانع به کمک های بشردوستانه حمایت کرد.

رئیس حقوق بشر سازمان ملل افزود: دو سال پس از کودتای ارتش، ژنرال ها سیاست زمین سوخته را در تلاش برای از بین بردن مخالفت ها آغاز کردند. متاسفانه تلاش های منطقه ای و جهانی برای صلح و خویشتن داری انجام شده است تا حد زیادی در گوش های ناشنوا افتاده است… برای پایان دادن به این فاجعه مهیب، اقدام فوری و ملموس لازم است.»

وحشت حمله هوایی

در میان بسیاری از حملات هوایی مستند به غیرنظامیان، گزارش OHCHR جزئیات چگونگی آن را شرح می دهد چهار هلیکوپتر به سمت مدرسه ای تیراندازی کردند که در نتیجه آن حداقل شش کودک کشته و 9 نفر دیگر زخمی شدند، در 16 سپتامبر 2022، در روستای Let Yet Kone، شهرستان Tabain، Sagaing.

راوینا شمداسانی، سخنگوی OHCHR، به خبرنگاران در ژنو گفت: «بعد از اینکه حدود 60 سرباز از هلیکوپترها به زمین اعزام شدند، طبق گزارش ها به روستا یورش بردند، یک تکنسین مدرسه و پنج روستایی را قبل از دستگیری کودکان و معلمان مجروح اعدام کردند.

در حادثه دیگری، در 20 اکتبر سال گذشته، یک حمله هوایی به بیمارستانی در روستای مان یو گی، شهرستان بانماوک، ساگاینگ، یک زن کشته و پنج نفر دیگر زخمی شدند. گزارش OHCHR اشاره کرد که بیمارستان یک روز قبل افتتاح شده بود و قربانیان همگی داوطلب بودند.

مرگ بر اثر چهار بریدگی

خانم شمداسانی از OHCHR توضیح داد که ارتش از رویکرد “چهار کاهش” استفاده می کند که شامل حملات هوایی بی رویه و گلوله باران توپخانه ای، تخریب روستاها با خاک برای جابجایی غیرنظامیان و ممانعت از دسترسی بشردوستانه. هدف راهبردی قطع دسترسی گروه‌های مسلح غیردولتی و سایر عناصر مسلح ضدنظامی به مواد غذایی، منابع مالی، اطلاعات و استخدام است.

گزارش‌های سازمان ملل متحد نشان می‌دهد که مطابق با شیوه‌های عملیاتی آنها که طی دهه‌ها مستند شده است، از جمله در کاچین در سال 2011 و راخین در سال 2017، 39000 خانه در سراسر کشور سوخته یا ویران شده است سخنگوی OHCHR گفت: در عملیات نظامی از فوریه 2022، که نشان دهنده افزایش بیش از 1000 برابری نسبت به سال 2021 است.

ساگینگ با بیش از 25500 خانه بیشترین آسیب را دید. در حادثه ای در 1 مه 2022 در آه شی سی، شهرستان کاله، ساگاینگ، تصاویر ماهواره ای حاکی از سوزاندن تقریباً کل روستا با تخریب 621 ساختمان است.

علاوه بر این، تصاویر ماهواره‌ای همراه با گزارش‌های مصاحبه نشان می‌دهد که بین 16 و 28 سپتامبر در شهر Taze، Sagaing، ارتش 458 خانه را ویران کرد و به 319 خانه دیگر در هشت روستا در طی یک سری یورش‌ها و حملات آسیب رساند.

وضعیت اسفبار زندانیان سیاسی

گزارش دفتر حقوق ملل متحد همچنین اشاره کرد که در حال حاضر نیز تقریبا وجود دارد 20000 زندانی سیاسی در میانمار حدود 16000 نفر همچنان در بازداشت هستند اما محل نگهداری آنها نامشخص است.

آقای رودهاور از OHCHR گفت: “بسیاری از این افراد، ما می دانیم که دستگیر شده اند، اما نمی دانیم کجا هستند، و این شامل خانواده های آنها نیز می شود.” “متاسفانه، به هیچ کس اجازه دسترسی به مراکز بازداشت داده نمی شوداز جمله بسیاری از گروه‌های بشردوستانه.»

وی افزود: «افرادی که ما به آنها دست می‌دهیم – که یا توانسته‌اند با بستگان خود در بازداشت تماس بگیرند یا زمانی که بازداشت‌شدگان آزاد می‌شوند – داستان‌هایشان بسیار تلخ است، چه در مورد شرایطی که در آن نگهداری می‌شوند و چه از نظر شرایط استفاده از شکنجه“

از آنجایی که OHCHR به میانمار دسترسی ندارد، یافته‌های گزارش بر اساس بیش از 96 مصاحبه و ملاقات با قربانیان، بازماندگان و تایید شده توسط تصاویر ماهواره‌ای، فایل‌های چندرسانه‌ای تایید شده و اطلاعات منبع باز معتبر و همچنین همکاری منظم، تبادل داده‌ها و اطلاعات است. در سیستم سازمان ملل متحد

این سازمان خاطرنشان کرد: «ارقام تلفات احتمالاً نشان دهنده دست کم گرفتن واقعیت در زمین است».