در بیانیه روز دوشنبه ، مری لاولور ، گزارشگر ویژه در مورد وضعیت مدافعان حقوق بشر ، گفت که وی از گزارش های معتبر مبنی بر اینکه حداقل 21 مدافع حقوق بشر در سه ماه گذشته مورد تهدید ، دستگیری و بازداشت خودسرانه قرار گرفته اند ، “نگران” شده است .

وی گفت: “من فیلمهای موجود در دسترس عموم را مرور کردم که در آن نیروهای امنیتی بیش از حد از نیروی مدافع حقوق بشر استفاده کرده اند ، که بسیاری از آنها زن هستند ، از حقوق خود برای اجتماعات مسالمت آمیز منع می کنند. ارتقا and و حمایت از حقوق بشر از طریق مسالمت آمیز جرم نیست “.

خانم لاولر به موارد متعددی اشاره کرد که گفته می شود بازداشت برای مجازات مدافعان حقوق بشر برای انجام کارشان مورد استفاده قرار گرفته است.

Rong Chhun ، مدافع حقوق ، در تاریخ 31 ژوئیه پس از رسیدگی به پرونده کشاورزان در استان Tbong Khmom که زمین های خود را در ارتباط با مرزبندی بین کامبوج و ویتنام گرفته بودند ، دستگیر شد.

متعاقباً چندین مدافع حقوق بشر دیگر که به بازداشت وی اعتراض داشتند نیز دستگیر شدند. دوازده نفر در بازداشت موقت به سر می برند ، وثیقه آنها محروم شده و به اتهاماتی محکوم می شود که مجازات آنها تا دو سال زندان است.

“الگوی دایره ای” بازداشت

خانم لورلور گفت: “هرگز مدافعان حقوق بشر به دلیل تلاشهای شجاعانه آنها در جهت حمایت از حقوق دیگران جرم شناخته نمی شوند … من به طور فزاینده ای از الگوی بخشنامه بازداشت آنها به دلیل حمایت از بازداشت یا نقض علیه مدافعان دیگر نگرانم.”

وی افزود: “به نظر نمی رسد محدودیتی برای هدف قرار دادن مقامات وجود داشته باشد ، زیرا اقدامات آنها در ماه های اخیر به عنوان تلاشی هماهنگ برای فرسایش فضای مدنی و خفه كردن كار مدافعان حقوق بشر به نظر می رسد.”

رونا اسمیت ، گزارشگر ویژه در مورد وضعیت حقوق بشر در کامبوج ، همچنین با ابراز نگرانی در مورد این محدودیت ها ، از مقامات خواست تا “این رویکرد مضر به مدافعان حقوق بشر را پایان دهند و آزادی بیان و تجمع را به نفع همه اعضای جامعه تسهیل کنند. در کامبوج. ”

این بیانیه همچنین توسط گزارشگران ویژه در مورد حقوق اجتماعات و تشکل های مسالمت آمیز و آزادی عقاید و بیان و اعضای کارگروه تبعیض علیه زنان و دختران تأیید شد.

گزارشگران و گروه های کاری ویژه بخشی از مواردی است که به عنوان رویه های ویژه شورای حقوق بشر شناخته می شود. متخصصان به صورت داوطلبانه کار می کنند. آنها کارمندان سازمان ملل نیستند و حقوق دریافت نمی کنند. آنها از هر دولت یا سازمانی مستقل هستند و در قالب ظرفیت فردی خود خدمت می کنند.