وی گفت: “من از تلاش های مقامات افغانستان در طی سال ها برای اطمینان از عدالت ، برابر بودن و عدم تبعیض در برابر کسی ، از جمله زنان ، قدردانی می کنم. با این حال ، این به وضوح کافی نیست “، میشل باشلت ، کمیساریای عالی حقوق بشر ، در بیانیه ای گفت.
این گزارش ، در جستجوی عدالت برای جرایم خشونت علیه زنان و دختران ، 303 گزارش از جرایم بین سپتامبر 2018 تا فوریه 2020 را بررسی کرد و دریافت که تنها نیمی از آنها به دادگاه رسیدند و مجازات مصونیت از مجازات همچنان رایج است. از 16 مورد ازدواج کودکان که توسط نویسندگان مطالعه شده است ، فقط یک مورد به محکومیت ختم شده است.
بار “قلب شکن”
در 40 مورد ، قربانیان خشونت اقدام به خودسوزی کرده و یا خودکشی کرده اند و این نشان می دهد که آنها اعتقادی به سیستم عدالت ندارند.
خانم باچلت گفت: “این هم دل شکستن و هم وحشتناک است که دختران و دختران برای فرار از خشونت جز پایان زندگی خود گزینه دیگری نمی بینند”.
در این گزارش آمده است که افغانستان باید قانون “حذف خشونت علیه زنان” (EVAW) را که در سال 2009 تصویب شده اصلاح کند تا اطمینان حاصل شود که مقامات می توانند تحقیقات و تعقیب جرائم را ادامه دهند حتی اگر قربانی شکایت خود را پس بگیرد ،
در حال حاضر ، اگر قربانی شکایت خود را پس بگیرد ، تعقیب قضایی متوقف می شود. این بار سنگینی را بر دوش قربانی می گذارد ، به ویژه اگر گزارش جرمی او را با خانواده و جامعه اش در تضاد قرار دهد و حتی او را در معرض خطر قرار دهد.
“در موارد بسیار زیاد ، قانون EVAW زنان و دختران را که قبلاً رنج زیادی کشیده اند دوباره قربانی می کند. وحشت آور است که بازماندگانی که برخلاف میل خود مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند و یا ازدواج کرده اند ، مجبور به پرداخت هزینه های شخصی خود هستند و دولت از آنها محافظت نمی کند مگر اینکه آنها شکایات خود را بیاورند و پیگیری کنند. “
به اصطلاح “افتخار”
در این گزارش آمده است كه اکثریت قریب به اتفاق ازدواج كودكان توسط خانواده های دختران تنظیم و یا مورد موافقت قرار می گیرد ، بنابراین انتظار ندارد كه دختران پرونده های حقوقی خود را پیگیری كنند ، غیر واقعی است.
یک پرونده مربوط به دو مردی بود که به جرم تبادل دختران 13 و 14 ساله خود به عنوان همسر دستگیر شدند. این مردان آزاد شدند زیرا دختران و مادرانشان شکایت را پس گرفتند.
در این گزارش آمده است كه افغانستان همچنین باید اقدامات بیشتری برای محافظت از زنان و دختران به روش های دیگر انجام دهد. این پرونده 22 مورد قتل را به دلایل به اصطلاح “شرافت” مرتکب شده است ، که به عنوان عامل تخفیف قتل در سال 2018 ممنوع شد ، و گفت که “قتل های ناموسی” مستند به میزان بسیار کمتری از محکومیت (22.7 درصد) منجر شده است نسبت به سایر قتل ها (51 درصد).
این گزارش حاکی است که زنان و دختران پس از تجاوز به عنف یا خارج از خانه بدون سرپرست مرد به دلیل رابطه جنسی خارج از ازدواج تحت تعقیب قرار گرفتند.
قربانیان تجاوز در صورت مواجهه با تعقیب قانونی بعید به نظر می رسید که این جنایت را گزارش کنند. برخی از قربانیان تجاوز جنسی تحت “آزمایش بكارت” قرار گرفتند كه كاملاً غیر علمی و نقض جدی حقوق بشر بود و بر اساس یافته های گزارش ، نتایج بعضاً به عنوان مدرک در دادرسی کیفری مورد استفاده قرار گرفت.
